Zelfs een Tibetaan belandt uiteindelijk in zee is het Nederlandstalige poëziedebuut van de Friese dichter Edwin de Groot. Het is mooie, inhoudelijke en krachtige poëzie. Windworp Dichters zijn grote hoge schepsels die met voelbaar klunzige kruinen als volle ruisende zeilen de wind vangen met onontkoombaar het lotgeval dwars over het pad geworpen te worden zo tot koninkrijken vervallen aan kordate kappers met bijlen en kachels de fijnvoelende vingers, tenen en binnenwerk in een vloek en een zucht tot ordentelijke blokjes gekloofd, gepast, gestapeld in kubiek met - al is de troost schraal en symboliek - de aanzegging van een soort van thermiek Edwin de Groot (Heerenveen 1963) dicht in zowel het Fries (Frysk) als het Nederlands. Hij is redacteur van ensafh, (online) tijdschrift voor Friese literatuur. 'Zelfs een Tibetaan belandt uiteindelijk in zee' verscheen in 2017 bij de uitgeverij Afûk als zijn vierde Friestalige bundel. Gedichten van hem zijn gepubliceerd in o.a. De Moanne, Nieuw Vlaams Tijdschrift en Hollands Maandblad. Dit jaar won Edwin de Groot voor de vierde keer de Rely Jorritsmaprijs voor Friese literatuur. Bij Uitgeverij In de Knipscheer droeg hij met het gedicht 'Vergaan en bestaan' bij aan de hommagebundel voor Rogi Wieg 'In een kring van menselijke warmte'.