De gedichten uit deze bundel omvatten meer dan dertig jaar van mijn leven. Ik leerde mijn wezen kennen en mijn persoonlijkheid. Besefte dat ik hiermee moest leven. De vrede in mijn hart en naar buiten toe de tegenstellingen, groot en levend. Dat bijeen te brengen was een heel werk. Mijn verlangen naar harmonie hielp me om het steeds weer op te pakken, de draad die ik al voelde als klein kind. Het verlangen om oprecht te kunnen leven, zonder gedraai en zonder leugens. Na vele jaren, en met vallen en opstaan, is het werkelijkheid geworden. Al is het werk nooit af. Altijd onderweg, altijd pelgrim.